"Resident Evil 2 en 4 remakes: een ontmoedigende ontwikkelingsreis"

Yasuhiro Anpo, de regisseur achter de remakes van Resident Evil 2 en Resident Evil 4, deelde dat de beslissing om de klassieker van 1998, Resident Evil 2, te vernieuwen, voortkwam uit een duidelijk signaal van de fanbase. Hij merkte op: "We realiseerden ons: mensen willen echt dat dit gebeurt." Dit besef bracht producer Hirabayashi ertoe om beslissend te zeggen: "Oké, we zullen het doen."

Aanvankelijk overwoog het team te beginnen met Resident Evil 4. Maar na zorgvuldige overweging erkenden ze dat deze game al zeer geprezen en bijna perfect was. Het risico om een ​​dergelijke geliefde titel te veranderen was te groot. Bijgevolg verschoof de focus naar een eerdere game in de serie die rijp was voor modernisering. In hun inspanningen om aan te passen aan de verwachtingen van de fans, verdiepen de ontwikkelaars zich zelfs in fanprojecten voor inzichten.

Ondanks de interne beraadslagingen van Capcom, bleven de bezorgdheid van fans bestaan, zelfs na de vrijlating van de remakes van Resident Evil 2 en 3, en de aankondiging van de Resident Evil 4 -remake. Velen betoogden dat in tegenstelling tot zijn voorgangers, Resident Evil 4, uitgebracht in 2005, niet zoveel bijwerken vereiste. De eerdere games, uitgebracht in de jaren 1990 op het originele PlayStation, bevatten elementen zoals vaste camerahoeken en omslachtige bedieningselementen die duidelijk verouderd waren. Resident Evil 4 had daarentegen een revolutie teweeggebracht in het genre en was nog steeds goed gewaardeerd.

Ondanks deze eerste bedenkingen handhaafde de Resident Evil 4 -remake met succes de essentie van het origineel, terwijl de gameplay en verhalende elementen worden verbeterd. De commerciële triomf en gunstige beoordelingen valideerden de aanpak van Capcom, waaruit blijkt dat zelfs een spel dat als bijna onberispelijk wordt beschouwd, respectvol zou kunnen worden weergegeven met een nieuw perspectief.