De EU verplicht de wederverkoop van digitale games op platforms

Regels van het Hof van Justitie van de EU: Gedownloade games kunnen legaal worden doorverkocht

Het Europese Hof van Justitie heeft geoordeeld dat consumenten eerder gekochte en gedownloade games en software legaal kunnen doorverkopen, zelfs als er een licentieovereenkomst voor eindgebruikers (EULA) bestaat. Laten we in de details duiken.

Hof van Justitie van de EU keurt wederverkoop van gedownloade games goed

Principe van uitputting van het auteursrecht en grenzen van het auteursrecht

Consumenten kunnen downloadbare games en software die ze eerder hebben gekocht en gespeeld legaal doorverkopen, heeft het Hof van Justitie van de EU geoordeeld. De beslissing komt voort uit een juridisch geschil tussen softwaredistributeur UsedSoft en ontwikkelaar Oracle bij een Duitse rechtbank.

Het door de rechtbank vastgestelde beginsel is de uitputting van distributierechten (beginsel van uitputting van auteursrecht₁). Dit betekent dat de distributierechten zijn uitgeput wanneer een auteursrechthebbende een kopie verkoopt en een klant het recht verleent om die kopie voor onbepaalde tijd te gebruiken, waardoor wederverkoop mogelijk is.

Dit besluit is van toepassing op consumenten in EU-lidstaten en heeft betrekking op games die beschikbaar zijn via platforms zoals Steam, GOG en Epic Games. De oorspronkelijke koper heeft het recht om de gamelicentie door te verkopen, zodat anderen (de "Koper") de game kunnen downloaden van de website van de uitgever.

Het vonnis luidt: “Een licentieovereenkomst verleent een klant het recht om de kopie voor onbepaalde tijd te gebruiken en de rechthebbende put zijn exclusieve distributierechten uit door de kopie aan de klant te verkopen… Daarom, zelfs als de licentieovereenkomst is gesloten, zijn verdere overdrachten verboden en de rechthebbende kan geen bezwaar meer maken tegen de wederverkoop van de kopie ”

In de praktijk kan het proces als volgt zijn: de eerste koper geeft de code voor de gamelicentie op en geeft de toegang op bij verkoop/wederverkoop. Het ontbreken van een duidelijke handelsmarkt of -systeem zorgt echter voor complexiteit en er blijven nog veel vragen bestaan.

Bijvoorbeeld vragen over hoe registratieoverdrachten werken. Een fysieke kopie wordt bijvoorbeeld nog steeds geregistreerd onder het account van de oorspronkelijke eigenaar.

(1) “De doctrine van de uitputting van het auteursrecht beperkt het algemene recht van een houder van het auteursrecht om de distributie van zijn of haar werk te controleren zodra kopieën van een werk worden verkocht met toestemming van de houder van het auteursrecht, dat recht wordt beschouwd als “uitgeput” “exclusief” – wat betekent dat de koper vrij is om de kopie door te verkopen zonder dat de eigenaar van de rechten het recht heeft om bezwaar te maken.” (van Lexology.com)

De wederverkoper kan de game niet openen of spelen na wederverkoop

Uitgevers voegen niet-overdraagbaarheidsclausules toe aan gebruikersovereenkomsten, maar de uitspraak heft dergelijke beperkingen in de EU-lidstaten op. Terwijl consumenten het recht kregen om door te verkopen, was de beperking dat de persoon die het digitale spel verkocht het niet kon blijven spelen.

Het Hof van Justitie van de Europese Unie verklaarde: “De oorspronkelijke verkrijger van een kopie van een materieel of immaterieel computerprogramma moet de naar zijn of haar computer gedownloade kopie bij wederverkoop onbruikbaar maken als de distributierechten van de auteursrechthebbende zijn uitgeput. Als hij het blijft gebruiken, maakt hij inbreuk op het exclusieve recht van de auteursrechthebbende om zijn computerprogramma te reproduceren ”

Sta noodzakelijk kopiëren toe voor programmagebruik

Met betrekking tot het reproductierecht verduidelijkte de rechtbank dat hoewel het exclusieve distributierecht is uitgeput, het recht op exclusieve reproductie nog steeds bestaat, maar "onderworpen is aan de reproductie die vereist is voor gebruik door de rechtmatige verkrijger". De regels staan ​​ook het maken van kopieën toe die nodig zijn voor de doeleinden die nodig zijn om het programma te gebruiken, en geen enkel contract kan dit verhinderen.

“In deze zaak was het antwoord van de rechtbank dat elke volgende verkrijger van een kopie waarbij de distributierechten van de auteursrechthebbende zijn uitgeput, een dergelijke juridische verkrijger vormt. Hij mag daarom de eerste verkrijger van de aan hem verkochte kopie plaatsen gedownload naar zijn computer. Een dergelijk downloaden moet worden beschouwd als een kopie van het computerprogramma, die nodig is om de nieuwe verkrijger in staat te stellen het programma te gebruiken in overeenstemming met het beoogde doel." (Uit de EU-auteursrechtwet.: Commentaar" (tweede editie). van Elgar's commentaarreeks op het gebied van intellectueel eigendomsrecht)

Beperkingen op de verkoop van back-upkopieën

Het is vermeldenswaard dat de rechtbank heeft geoordeeld dat back-upkopieën niet mogen worden doorverkocht. Rechtmatige verkrijgers mogen geen back-upkopieën van computerprogramma's doorverkopen.

“Een rechtmatige verkrijger van een computerprogramma kan een reservekopie van het programma niet doorverkopen.” Dit is volgens de uitspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJ-EU) in de zaak Aleksandrs Ranks & Jurijs Vasilevics v. Microsoft Corporation.